జుట్టు పొడవుగా ఉండాలని ఎవరు కోరుకోరు చెప్పండి.. పొడవాటి జుట్టుంటే ఎంచక్కా రోజుకో హెయిర్‌ స్టైల్‌ ట్రై చేయచ్చనేది వారి ఆరాటం. ఇక ఈ విషయంలో పిల్లలు పడే ఆరాటం గురించి ప్రత్యేకంగా చెప్పక్కర్లేదు. తమ తల్లులతో రోజుకో కొప్పు వేయించుకొని మురిసిపోతుంటారు. కానీ సూరత్‌కు చెందిన ఈ పదేళ్ల అమ్మాయి మాత్రం అలా ఆలోచించలేదు. తనకు అందం కన్నా ఇతరులకు సహాయం చేయడమే ముఖ్యమనుకుంది. అందుకే క్యాన్సర్‌ రోగుల వెతలు తెలిసిన మరుక్షణమే తన పొడవాటి జుట్టును ఆ బాధితులకు దానం చేసింది. పిట్ట కొంచె కూత ఘనం అన్నట్లుగా ఇంత చిన్న వయసులోనే అంత పెద్ద మనసు చాటుకొని అందరి ప్రశంసలూ అందుకొంటోంది. మరి, ఇంతకీ ఎవరా లిటిల్‌ వారియర్‌? రండి.. తెలుసుకుందాం..!

హాయ్‌ మేడమ్‌.. నా వయసు 19 సంవత్సరాలు. చాలామంది ‘నీకు ఏమీ చేత కాదు.. ఒట్టి మొద్దువి..’ అని అంటుంటారు. మా పేరెంట్స్ కూడా నేను ఒక్కసారి కూడా ప్రయత్నించకముందే ‘నీకు ఏమీ చేత కాదు’ అని అంటుంటారు. దాంతో నా మీద నాకే నమ్మకం పోయింది. భయం, నిరాశానిస్పృహలు నన్ను ఆవరించాయి. నాకు స్నేహితులు కూడా తక్కువే. నా బాల్యం, కౌమార దశ అంతా పుస్తకాలతోనే గడిచిపోయింది. ఏదైనా సోషల్ ఈవెంట్లకు వెళ్లాలన్నా, బంధువులతో మాట్లాడాలన్నా నాకు చాలా కష్టంగా ఉంటుంది. నా తోబుట్టువులు కూడా ‘నువ్వు చాలా నెమ్మది’ అని విమర్శిస్తుంటారు. మా తల్లిదండ్రులు నన్ను ఒంటరిగా ఎక్కడికీ పంపించరు. నన్ను కేవలం ఇంటికి, స్కూల్‌కి, కాలేజ్‌కి మాత్రమే పరిమితం చేశారు. దానివల్ల ఇతర వ్యాపకాలు కూడా అలవడలేదు. నేను ‘దేనికీ పనికి రాను’ అన్న భావన కలుగుతోంది. దీన్నుంచి ఎలా బయటపడాలో సలహా ఇవ్వగలరు?

నమస్తే మేడమ్‌.. నా వయసు 24 సంవత్సరాలు. నేను ఎప్పుడూ చురుగ్గా ఉంటాను. ఆటలు ఆడతాను. ఏదైనా కాంపిటీషన్ ఉందంటే చాలు.. దానిలో పాల్గొనాలనే మనస్తత్వం నాది. ఏదైనా మనకు ఉపయోగపడుతుందనేది నా నమ్మకం. కానీ నా స్నేహితులు ఇవన్నీ మనకెందుకని అంటుంటారు. అయినా నేను ఒక్కదాన్నే పోటీల్లో పాల్గొంటాను. అన్నిట్లోనూ ముందుండాలి.. అన్ని విషయాలు తెలుసుకోవాలని అనుకుంటాను. అలాగే ఫ్రెండ్స్ కి కూడా నేను చేయగలిగిన సహాయం చేస్తుంటాను. అయితే నాకు పేరుకి స్నేహితులు ఉన్నారంటే ఉన్నారు కానీ బెస్ట్ ఫ్రెండ్స్ అంటూ ఎవరూ లేరు. ఉన్న ఫ్రెండ్స్ కూడా నన్ను వాళ్ళ అవసరాలకు మాత్రమే వాడుకుంటారు. నాకు బెస్ట్ ఫ్రెండ్స్ లేకపోవడానికి నాలోనే ఏదైనా లోపం ఉందా? లేక నేనే వాళ్ళతో కలవలేకపోతున్నానా? అర్థం కావడం లేదు. వాళ్లతో ఎలా ఉండాలో దయచేసి సలహా ఇవ్వగలరు.

క్రీడల్లో రాణించాలంటే మానసిక బలంతో పాటు శారీరక బలమూ ముఖ్యమే. అందుకు చిన్నప్పటి నుంచే ఆరోగ్యకరమైన, బలవర్ధకమైన పౌష్టికాహారం తప్పనిసరి. అలాంటిది దశాబ్ద కాలం పాటు ఒక్కపూట మాత్రమే తిండి తిన్నానంటోంది మహిళల ఖోఖో జట్టు మాజీ కెప్టెన్‌ సారికా కాలె. కటిక పేదరికం, కుటుంబ సమస్యలను కసితో అధిగమించి ఖోఖో జాతీయ జట్టులోకి అడుగుపెట్టిన ఆమె 2016 దక్షిణాసియా క్రీడల్లో భారత జట్టును బంగారు పతకం దిశగా నడిపించింది. తన అసమాన ఆటతీరుతో పలువురి మన్ననలు అందుకున్న ఈ మాజీ క్రీడాకారిణి తాజాగా కేంద్ర ప్రభుత్వం ప్రకటించిన అర్జున అవార్డుకు ఎంపికైంది. ఈ సందర్భంగా సారిక తన గురించి పలు ఆసక్తికర విషయాలను షేర్‌ చేసుకుంది.

‘అమ్మాయిలు’.. ఎందుకో ఈ పదం వింటేనే చాలామంది చులకన భావంతో చూస్తుంటారు. ‘ఆమె’ను బలహీనురాలిగా పరిగణిస్తుంటారు. అన్ని రంగాల్లో పురుషులతో సమానంగా దూసుకుపోతున్నా, ఆకాశానికి నిచ్చెన వేసినా.. నేటికీ అమ్మాయిలంటే కొన్ని చోట్ల వివక్షే నెలకొంది. ఇలాంటి అసమానతల్ని రూపుమాపి అమ్మాయి అంటే అబల కాదు.. సబల అని నిరూపించారు ఎందరో అతివలు. తమ విజయంతో నలుగురిలో ‘ఒక్క’రిగా చరిత్రలో తమ స్థానాన్ని సుస్థిరం చేసుకున్నారు. అలాంటి గ్రేట్‌ ఉమన్‌ గుంజన్‌ సక్సేనా. యుద్ధభూమిలో హెలికాప్టర్‌ నడిపిన తొలి మహిళగా కీర్తి గడించిన ఈ ధీర జీవితం ఆధారంగా రూపుదిద్దుకున్న ‘గుంజన్‌ సక్సేనా : ది కార్గిల్‌ గర్ల్‌’ చిత్రం తాజాగా మన ముందుకొచ్చింది. ప్రతికూల పరిస్థితుల్ని ఎదురొడ్డి ఆమె ప్రదర్శించిన ధీరత్వమే కాదు.. ఆమె జీవితంలోని అణువణువూ మనందరికీ ఆదర్శప్రాయమే. ఆమె వేసిన ప్రతి అడుగూ ఓ పాఠమే!

ఐశ్వర్య శోరాన్‌... పేరుకు తగ్గట్టే ‘ఐశ్వర్యారాయ్‌’ లాంటి అందం ఆమె సొంతం. అందుకే ఆ మాజీ ప్రపంచ సుందరిలా తనను చూడాలనుకున్న అమ్మ కలను నిజం చేస్తూ గ్లామర్‌ ప్రపంచంలోకి అడుగుపెట్టింది. అతిపిన్న వయసులోనే ఎన్నో అందాల పోటీల్లో పాల్గొంది. మోడలింగ్‌ ర్యాంప్‌పై మెరుపులు మెరిపించి ఎన్నో బహుమతులు సొంతం చేసుకుంది. ఈక్రమంలో తన అందంతో అమ్మ ఆశయాన్ని నెరవేర్చిన ఆమె తన పట్టుదలతో ప్రజాసేవ చేయాలన్న తన చిరకాల స్వప్నాన్ని కూడా సాకారం చేసుకుంది. తాజాగా విడుదలైన సివిల్ సర్వీసెస్‌-2019 ఫలితాల్లో ఆలిండియా 93వ ర్యాంకును సొంతం చేసుకుందీ అందాల తార. మరి ఫ్యాషన్‌ మెరుపుల నుంచి ప్రజాసేవ వైపు మళ్లిన ఈ బ్యూటీ విత్‌ బ్రెయిన్‌ గురించి మరికొన్ని ఆసక్తికర విషయాలు తెలుసుకుందాం రండి...

‘అవరోధాల దీవుల్లో ఆనంద నిధి ఉన్నది.. కష్టాల వారధి దాటిన వారికి సొంతమవుతుంది..’ అన్నాడో సినీ కవి. ఈ మాటలు అక్షర సత్యమని నిరూపిస్తోంది పంజాబ్‌కు చెందిన ప్రతిష్థా దేవేశ్వర్‌. ప్రతి ఒక్కరి జీవితంలో కష్టాలనేవి సర్వసాధారణం.. అయితే వాటినే తలచుకుంటూ కూర్చోవడం కంటే.. ఆ పరిస్థితుల నుంచి బయటపడే మార్గం అన్వేషించినప్పుడే మన జీవితానికి ఓ అర్థం పరమార్థం ఉంటాయని చెబుతోందామె. అయితే ప్రతిష్థాకు ఎదురైనవి కష్టాలు కాదు.. అంతకుమించి! విధి ఆడిన వింత నాటకంలో సమిధలా మారిన ఆమె.. పడిలేచిన కెరటంలా రెట్టింపు వేగంతో జీవితంలో ముందుకు దూసుకొచ్చింది. ఇప్పుడు ఆక్స్‌ఫర్డ్‌ వంటి ప్రతిష్ఠాత్మక యూనివర్సిటీలో సీటు సంపాదించి అరుదైన గుర్తింపు సంపాదించుకుంది. మరి, అందులో అంత గొప్పతనం ఏముంది.. అంటారా? అయితే ప్రతిష్థా ఎదురీదిన కష్టాల కడలి గురించి తెలుసుకోవాల్సిందే!

శారీరక దృఢత్వానికి, మానసిక ఆరోగ్యానికి యోగా ఎంత మంచిదో ప్రత్యేకించి చెప్పనక్కర్లేదు. అయితే మనం మాట్లాడుకున్నంత సులభం కాదు.. యోగాసనాలు వేయడమంటే! యోగా చేయాలన్న తపనకు తోడు కష్టపడే తత్వం ఉంటేనే ఈ విద్య మన సొంతమవుతుంది. ఇదే విషయాన్ని మరోసారి నిరూపించింది పదకొండేళ్ల సమ్రిధి కలియా అనే అమ్మాయి. చిన్ననాటి నుంచే యోగా అంటే ప్రాణం పెట్టే ఆమె.. ఈ విద్యలో గొప్ప గొప్ప వాళ్లనే దాటేసింది. శరీరాన్ని విల్లులా వంచుతూ, యోగాసనాలు వేస్తూ ప్రపంచ రికార్డులు కొల్లగొడుతోంది. ఇప్పటికే రెండుసార్లు ప్రపంచ రికార్డును చేజిక్కించుకున్న సమ్రిధి.. తాజాగా తన యోగాసనాలతో మరో గ్లోబల్‌ రికార్డును తన ఖాతాలో వేసుకుంది. ఈ నేపథ్యంలో ఈ చిన్నారి యోగిని గురించి కొన్ని ఆసక్తికర విశేషాలు మీకోసం...

కరోనా.. ఎందరినో శారీరకంగా, మానసికంగా క్షోభ పెడుతోంది.. మరెందరినో కూడుకు, గూడుకు దూరం చేస్తోంది.. ఉపాధి కోల్పోయిన ఇంకెందరి బతుకులనో ఛిన్నాభిన్నం చేస్తోంది. ఇలా అందరికీ ఓ పీడకలలా మారిందీ మహమ్మారి. అయితే ఇలాంటి ప్రతికూల పరిస్థితుల్లో చాలామంది ఎవరి కూటి కోసం వారు అవస్థలు పడుతుంటే.. కొందరు మాత్రం ఆర్థికంగా చితికిపోయిన బతుకుల్ని ఆదుకోవడానికి నిస్వార్థంగా ముందుకొస్తున్నారు. తమకు చేతనైన సహాయం చేస్తూ ఆపద్బాంధవులుగా మారుతున్నారు. మరికొందరు తాము చూపిన మానవత్వానికి ప్రతిగా ప్రతిష్ఠాత్మక అవార్డులు అందుకుంటున్నారు. తాజాగా ఇలాంటి ఓ అరుదైన పురస్కారం అందుకుంది ముంబయికి చెందిన 21 ఏళ్ల మీరా మెహతా. గత పదిహేనేళ్లుగా సమాజ సేవకు పాటు పడుతోన్న ఆమె.. కరోనా కల్లోల సమయంలోనూ తన నిస్వార్థమైన సేవను కొనసాగిస్తోంది. ఇందుకు గుర్తింపుగా బ్రిటన్‌ ప్రభుత్వం నుంచి ప్రతిష్ఠాత్మక ‘ది డయానా అవార్డు’ను అందుకొని ఒక్కసారిగా వార్తల్లో వ్యక్తిగా మారిపోయింది.

కలలు కనడం ఎవరైనా చేస్తారు.. వాటిని సాకారం చేసుకునే దిశగా ఎన్ని సవాళ్లు ఎదురైనా అధిగమించి అంతిమ లక్ష్యం చేరుకున్న వారే అసలైన విజేత అవుతారు. తమ కృషి, పట్టుదలతో అందరికీ ఆదర్శంగా నిలుస్తారు. అందుకు తాజా ఉదాహరణే మధ్యప్రదేశ్‌కు చెందిన 24 ఏళ్ల ఆంచల్‌ గంగ్వాల్‌. పేదరికం వెక్కిరించినా, ఆర్థికంగా అడుగడుగునా ఆటంకాలు ఎదురైనా తన ఆశయాన్ని వీడలేదామె. సవాళ్లను సానుకూలంగా స్వీకరిస్తూనే తన కలను సాకారం చేసుకుంది. నలుగురికీ ఆదర్శంగా నిలిచింది. అందుకే తన విజయంతో ప్రస్తుతం దేశ ప్రజల మన్ననలందుకుంటోంది.. ప్రముఖుల ప్రశంసల్లో తడిసి ముద్దవుతోంది. మరి, ఇంతకీ ఎవరీ ఆంచల్‌? ఏంటి ఆమె ఆశయం? తెలుసుకోవాలంటే ఇది చదవాల్సిందే!

చిన్నతనం నుంచి ఆటలంటే ఆమెకు పంచప్రాణాలు. అందులోనూ విలువిద్యలో ఏకలవ్య శిష్యురాలిగా ఆరితేరాలనుకుందామె. అయితే ఆమె ఆర్థిక స్థితిగతులు అందుకు సహకరించలేదు. అయినా పాఠశాలలో చదువుకునే రోజుల నుంచే ఆర్చరీలో పట్టు సాధించింది. ఫలితంగా పలు జాతీయ స్థాయి పోటీల్లో పతకాలందుకుంది. ఇదే కృషి, పట్టుదలతో అంతర్జాతీయ స్థాయిలో రాణించాలనుకుంది. కానీ ఈసారి తన ఆర్థిక పరిస్థితులకు తోడు లాక్‌డౌన్‌ కష్టాలు కూడా తోడయ్యాయి. కూటి కోసం కూరగాయలమ్మడానికీ సిద్ధపడిందామె. అలా విల్లు పట్టి పతకాల వేట కొనసాగించిన చేతులే ఇప్పుడు కూరగాయలమ్ముతుంటే చూడలేకపోయిన అక్కడి ప్రభుత్వం తనకు సహకరించడానికి, క్రీడలో తనను ప్రోత్సహించడానికి ముందుకొచ్చి తనను ఆదుకుంది. అలా తాజాగా సోషల్‌ మీడియాలో వైరల్‌గా మారిందీ యువకెరటం. ఇంతకీ ఎవరామె? ఏంటా కథ? తెలుసుకోవాలంటే ఇది చదవాల్సిందే!

పుట్టుకతోనే అమ్మాయికి రెండు చేతులు లేవు.. అది ఆమె తప్పు కాకపోయినా లోకం ఆమెను చిన్న చూపు చూసింది. ‘నీ శారీరక లోపంతో నువ్వేమీ సాధించలేవు..’ అంటూ వేలెత్తి చూపించింది. అది ఆమెకు నచ్చలేదు. ఏ లోపాన్ని చూపించి తనను అందరూ నిరుత్సాహ పరిచేవారో ఆ లోపాన్నే అధిగమించింది. తనలోని ప్రత్యేకతను ప్రపంచానికి పరిచయం చేసింది. చేతులు లేకపోయినా గ్రాఫిక్‌ డిజైనర్‌గా ఉద్యోగం సంపాదించింది.. చేతులు లేకపోయినా కాళ్లతోనే కారు నడపడం నేర్చుకొని డ్రైవింగ్‌ లైసెన్స్‌ పొందింది. ఈ ఘనత సాధించిన తొలి ఆసియా మహిళగా కీర్తి గడించింది. ఆమే కేరళకు చెందిన జిలుమోల్‌ మారియట్‌ థామస్‌. 28 ఏళ్ల జిలుమోల్‌ కాళ్లతోనే స్టీరింగ్‌ తిప్పుతూ అలవోకగా కారు నడిపే వీడియో తాజాగా ప్రముఖ వ్యాపారవేత్త ఆనంద్‌ మహీంద్రా కంట పడింది. తన జీవితంలో ఎదురైన చీకట్లను చీల్చుకుంటూ వెలుతురు వైపు పయనించిన ఆమెను మనమంతా ఈ కొవిడ్‌ సమయంలో ఆదర్శంగా తీసుకొని ధైర్యంగా ముందుకు సాగాలంటూ ఆమెపై ప్రశంసలు కురిపించారీ టెక్‌ దిగ్గజం.

వృత్తి రీత్యా ఎప్పుడూ బిజీగా ఉండే మనకు కాస్త సమయం దొరికితే చాలు.. కుటుంబ సభ్యులతో, స్నేహితులతో గడపాలనుకుంటాం.. లేదంటే మనకు నచ్చిన పనులు చేసుకోవడంపై దృష్టి పెడతాం. అలా కరోనా పుణ్యమాని దాదాపు రెండు నెలల పాటు మనకు సుదీర్ఘ సమయం దొరికింది. అయితే తాను మాత్రం ఈ సమయాన్ని తన వ్యక్తిగత పనుల కోసం కాకుండా దేశ సేవ కోసం కేటాయిస్తున్నానని అంటోంది భారత మహిళల ఫుట్‌బాల్‌ జట్టు మిడ్‌ ఫీల్డర్‌ ఇందుమతీ ఖతిరేసన్‌. క్రీడాకారిణిగానే కాకుండా.. తమిళనాడు పోలీస్‌ శాఖలో సబ్‌ ఇన్‌స్పెక్టర్‌గా విధులు నిర్వర్తిస్తోన్న ఆమె ఈ లాక్‌డౌన్‌ సమయంలో ఖాకీ ధరించి కరోనాకు వ్యతిరేకంగా తనవంతు పోరాటం చేస్తోంది. ఇలా ఇందుమతి సేవల్ని కొనియాడుతూ భారత ఫుట్‌బాల్‌ జట్టు తన అధికారిక ట్విట్టర్‌ పేజీలో ఓ పోస్ట్‌ పెట్టింది.

కరోనా ప్రభావంతో బడుగు జీవుల బతుకు ప్రశ్నార్థకమైంది. పొట్ట నింపుకోవడానికి వివిధ పట్టణాలకు వలస వెళ్లిన కార్మికులు పనులు దొరక్క పస్తులుంటున్నారు. దాతలు అందించే అన్నపానీయాలతోనే రోజూ కడుపు నింపుకొంటున్న ఆ కూలీలు గత్యంతరం లేక సొంతూళ్లకు పయనమవుతున్నారు. చేతిలో చిల్లిగవ్వ లేకపోవడంతో వేలాది కిలోమీటర్ల దూరంలో నున్న స్వస్థలాలకు కాలినడకన వెళుతున్నారు. ప్రభుత్వం శ్రామిక్‌ రైళ్లను నడుపుతున్నా కాలినడకన వెళ్లే వారి సంఖ్య ఏ మాత్రం తగ్గడం లేదు. అలా ఓ 15 ఏళ్ల ఆడకూతురు గాయపడిన తన తండ్రిని సైకిల్‌పై కూర్చోబెట్టుకుని దిల్లీ నుంచి బిహార్‌ వరకు ప్రయాణించింది. ఒకటి కాదు...రెండు కాదు ఏకంగా 1200కిలోమీటర్లు సైకిల్ తొక్కుకుంటూ ప్రయాణం సాగించిన ఆ తండ్రీకూతుళ్లు ఎట్టకేలకు సొంతగూటికి చేరుకున్నారు.

రవీంద్రనాథ్‌ ఠాగూర్‌... ‘విశ్వకవి’గా ప్రపంచవ్యాప్తంగా గుర్తింపు పొందిన ఈ బహుముఖ ప్రజ్ఞాశాలి గురించి ఎంత చెప్పుకున్నా తక్కువే. కోల్‌కతాలో జన్మించిన ఆయన పదునైన కలంతో ప్రతిష్ఠాత్మక నోబెల్‌ అవార్డు కూడా అందుకున్నారు. మనదేశంతో పాటు బంగ్లాదేశ్‌కు సైతం జాతీయ గీతాన్ని అందించిన రవీంద్రుడిని బెంగాల్‌ ప్రజలు అమితంగా ఆరాధిస్తారు. మామూలుగా అయితే ఏటా ఆయన జయంతి రోజు రాష్ర్టమంతటా అట్టహాసంగా సాంస్కృతిక కార్యక్రమాలు నిర్వహిస్తారు. కానీ లాక్‌డౌన్‌ కారణంగా ప్రస్తుతం ఎలాంటి బహిరంగ కార్యక్రమాలకు అనుమతి లేదు. ఈ క్రమంలో పుణేకు చెందిన సోదరీమణులు తమ అద్భుతమైన సంగీత కచేరీతో ఆ కొరతను తీర్చారు. తమ అపార్ట్‌మెంట్‌ బాల్కనీలోనే శ్రావ్యమైన గొంతుతో రవీంద్రుడి పాటలను పాడి విశ్వకవికి ఘనంగా నివాళులు అర్పించారు.