స్కై డైవింగ్‌.. ఈ మాట వినగానే చాలామందికి గుండె జారి గల్లంతవుతుంది.. ఇక ఈ సాహస క్రీడలో పాల్గొనే వారిని చూస్తే ఒంటి మీద రోమాలు నిక్కబొడవడం ఖాయం. అలాంటిది ఇంతటి సాహస కృత్యం చేసే ధైర్యం మీకుందా? అని అడిగితే.. అమ్మ బాబోయ్‌ మా వల్ల కాదనే అంటారు చాలామంది. కానీ అంతకుమించిన ధైర్యం తనకుందని నిరూపించింది ఇంగ్లండ్‌కు చెందిన ఓ బామ్మ. అదీ 90 ఏళ్ల వయసులో! ఇటీవలే తన పుట్టిన రోజును జరుపుకొన్న ఈ గ్రానీ.. ఏటా కంటే ఈసారి ప్రత్యేకంగా, సాహసోపేతంగా బర్త్‌డే చేసుకోవాలనుకుంది. అందుకే ఇంతటి సాహసానికి పూనుకుంది. కేవలం ఇదొక్కటే కాదు.. తాను స్కై డైవింగ్‌ చేయడం వెనుక మరో బలమైన కారణం కూడా ఉందంటోంది.. మరి, ఇంతకీ ఎవరా బామ్మ? ఇంత లేటు వయసులో అంత యాక్టివ్‌గా స్కై డైవింగ్‌ ఎలా చేసింది? ఎందుకు చేసింది? తెలుసుకోవాలంటే ఇది చదవాల్సిందే!

బల్లిని చూస్తేనే భయపడిపోతాం.. అలాంటిది పాము కనిపించిందంటే ఇక వెన్నులో వణుకే! వెంటనే ఇంట్లో ఉండే నాన్నో, అన్నయ్యకో పిలుపు వెళ్తుంది. కానీ కర్ణాటకలోని బెల్గాంలో ఎవరింట్లో పాము కనిపించినా నిర్జరా చిట్టికే ఫోన్‌ వెళ్తుంది.. అదేంటి పాములు పట్టడం మగవారి పని కదా.. అందుకోసం మహిళను పిలవడమేంటి.. అంటారా? పాములు పట్టడంలో ఆమె అంత అనుభవజ్ఞురాలు మరి! ఎలాంటి పరికరాలు లేకుండానే అలవోకగా పాములు పట్టేస్తోందామె.. పైగా చీరకట్టులో కూడా ఇలాంటి సాహసాలు చేస్తూ అందరి చేతా ‘వావ్‌’ అనిపించుకుంటోంది. అలాంటి వీడియోనే ప్రస్తుతం సామాజిక మాధ్యమాల్లో వైరలవుతోంది.

‘అమ్మాయిలు’.. ఎందుకో ఈ పదం వింటేనే చాలామంది చులకన భావంతో చూస్తుంటారు. ‘ఆమె’ను బలహీనురాలిగా పరిగణిస్తుంటారు. అన్ని రంగాల్లో పురుషులతో సమానంగా దూసుకుపోతున్నా, ఆకాశానికి నిచ్చెన వేసినా.. నేటికీ అమ్మాయిలంటే కొన్ని చోట్ల వివక్షే నెలకొంది. ఇలాంటి అసమానతల్ని రూపుమాపి అమ్మాయి అంటే అబల కాదు.. సబల అని నిరూపించారు ఎందరో అతివలు. తమ విజయంతో నలుగురిలో ‘ఒక్క’రిగా చరిత్రలో తమ స్థానాన్ని సుస్థిరం చేసుకున్నారు. అలాంటి గ్రేట్‌ ఉమన్‌ గుంజన్‌ సక్సేనా. యుద్ధభూమిలో హెలికాప్టర్‌ నడిపిన తొలి మహిళగా కీర్తి గడించిన ఈ ధీర జీవితం ఆధారంగా రూపుదిద్దుకున్న ‘గుంజన్‌ సక్సేనా : ది కార్గిల్‌ గర్ల్‌’ చిత్రం తాజాగా మన ముందుకొచ్చింది. ప్రతికూల పరిస్థితుల్ని ఎదురొడ్డి ఆమె ప్రదర్శించిన ధీరత్వమే కాదు.. ఆమె జీవితంలోని అణువణువూ మనందరికీ ఆదర్శప్రాయమే. ఆమె వేసిన ప్రతి అడుగూ ఓ పాఠమే!

కరోనా ప్రభావంతో బడుగు జీవుల బతుకు ప్రశ్నార్థకమైంది. పొట్ట నింపుకోవడానికి వివిధ పట్టణాలకు వలస వెళ్లిన కార్మికులు పనులు దొరక్క పస్తులుంటున్నారు. దాతలు అందించే అన్నపానీయాలతోనే రోజూ కడుపు నింపుకొంటున్న ఆ కూలీలు గత్యంతరం లేక సొంతూళ్లకు పయనమవుతున్నారు. చేతిలో చిల్లిగవ్వ లేకపోవడంతో వేలాది కిలోమీటర్ల దూరంలో నున్న స్వస్థలాలకు కాలినడకన వెళుతున్నారు. ప్రభుత్వం శ్రామిక్‌ రైళ్లను నడుపుతున్నా కాలినడకన వెళ్లే వారి సంఖ్య ఏ మాత్రం తగ్గడం లేదు. అలా ఓ 15 ఏళ్ల ఆడకూతురు గాయపడిన తన తండ్రిని సైకిల్‌పై కూర్చోబెట్టుకుని దిల్లీ నుంచి బిహార్‌ వరకు ప్రయాణించింది. ఒకటి కాదు...రెండు కాదు ఏకంగా 1200కిలోమీటర్లు సైకిల్ తొక్కుకుంటూ ప్రయాణం సాగించిన ఆ తండ్రీకూతుళ్లు ఎట్టకేలకు సొంతగూటికి చేరుకున్నారు.