ఆమె జీవితం ఒక తెగిన గాలిపటం. బాధ్యత వహించాల్సిన తండ్రి స్వార్థపరుడయ్యాడు. ప్రేమను పంచాల్సిన తల్లి పక్షపాతం చూపింది. ఎడారిలో నావలా.. పంజరంలోని చిలుకలా అయిపోయింది ఆమె భవితవ్యం. కానీ తేరుకుంది ! సొంత కాళ్లపై నిలబడింది ! అయితే జీవితం ఎక్కడ మొదలై ఎటువెళ్తుందో తెలుసుకునే లోపే సగం జీవితం గడిచిపోయింది. ఎదిగే సమయంలోనే వివాహ బంధం మీద నమ్మకం పోయింది. ఎదిగిన తర్వాత సమాజం అంతా ఒక బూటకం అనిపించింది. చివరికి ఒక పసిపాప నవ్వు ఆమెలో ఒక కొత్త ఆశని రేకెత్తించింది. ఆ ఆశతోటే.. మిగిలిన జీవితం ఒక తల్లిగా గడపాలనుకుంటోంది. ఆమె హృదయరాగం ఒకసారి వినండి.. !

స్త్రీలు మగవారితో సమానంగా అంతరిక్షానికి కూడా చేరుకుంటున్న రోజులివి.. ప్రతి విషయంలోనూ మగవారితో పోటీపడుతూ తమ కెరీర్‌లో మరింత ఉన్నత స్థానాలను అందుకుంటున్నారు నేటి మహిళలు. కానీ ఇప్పటికీ కొంతమంది మగ మహారాజులు స్త్రీలంటే కేవలం వంటింటికి మాత్రమే పరిమితమని.. వారికి ఇంటికి సంబంధించిన కీలక నిర్ణయాలు తీసుకునే హక్కు లేదని భావిస్తున్నారు. అయితే ఇలాంటివాళ్లకు భయపడి మన జీవితాన్ని ఇంటికే పరిమితం చేయాల్సిన అవసరం లేదని చెబుతోందో అమ్మాయి.. తన అనుభవాన్ని జోడించి.. మనకు స్వేచ్ఛకు సంబంధించిన పాఠాన్ని చెప్పడానికి మన ముందుకొచ్చింది. తన కథేంటో తన మాటల్లోనే విందాం రండి..

మౌనం అంగీకారసూచకమంటారు. జీవితంలో కొన్ని సందర్భాల్లో మౌనంగా ఉండటం వల్ల ఎన్నో గొడవలు తగ్గుతాయి. కానీ కొన్ని సందర్భాల్లో మౌనంగా ఉండటం వల్ల మన ప్రమేయం లేకుండానే మన జీవితంలో పెనుమార్పులు చోటు చేసుకుంటాయి. తర్వాత ఎంత బాధపడ్డా ఆ క్షణాన్ని తిరిగి తీసుకురాలేం. అలాంటి సంఘటనే నా జీవితంలోనూ జరిగింది. నా మౌనం వల్ల నన్ను ఎంతగానో ప్రేమించిన వ్యక్తికి నేను దూరమయ్యాను.

మన దేశంలో మహిళల భద్రత కోసం ఎన్ని చట్టాలు రూపొందించినా లైంగిక వేధింపులు ఎదుర్కొనే అమ్మాయిల సంఖ్య అంతకంతకూ పెరుగుతూనే ఉంది. ఈ బాధితుల్లో చిన్నపిల్లలు కూడా ఉండడం చింతించాల్సిన విషయం. అంతకంటే దౌర్భాగ్యం ఏంటంటే.. అసలు తాము వేధింపులకు గురవుతున్నట్లు కూడా ఆ చిన్న వయసులో కొందరికి తెలియకపోవడం! ఫలితంగా పురుషుల్లో ఎవరిని నమ్మాలన్నా మనసులో భయం గూడుకట్టుకొని పోతోంది. సరిగ్గా ఇలాంటి పరిస్థితుల నుంచే బయటపడిన ఓ అమ్మాయి యుక్తవయసుకు వచ్చిన తర్వాత మరొక అబ్బాయిని నమ్మింది. గాఢంగా ప్రేమించింది.. కానీ అతడు కూడా ఆమెను వంచించాడు. ఇలాంటి పరిస్థితుల్లో ఆమె ఏం చేసింది? ఎలాంటి నిర్ణయం తీసుకుంది? మొదలైన ప్రశ్నలన్నింటికీ సమాధానం తెలియాలంటే ఆమె మనసు పలికే హృదయరాగం వినాల్సిందే..

తెలిసీ తెలియని వయసులో ప్రేమంటే అదంతా వట్టి ఆకర్షణ అని కొట్టిపడేస్తుంటాం. కానీ స్కూలింగ్‌ నుంచే వారిద్దరూ మంచి స్నేహితులు.. ఒక రోజు కనిపించకపోయినా, ఒకరినొకరు చూసుకోకపోయినా వారి మనసులో ఏదో వెలితిగా అనిపించేది. కానీ అదే ప్రేమని, ఆకర్షణను మించిన అందమైన అనురాగ బంధమని విడిపోయాక కానీ తెలుసుకోలేకపోయారు. మరి, చదువు, వృత్తి-ఉద్యోగాల రీత్యా వేర్వేరు చోట్ల స్థిరపడ్డ వారు.. ఆ తర్వాత మళ్లీ కలుసుకున్నారా? తమ మనసులోని మాటలను పంచుకున్నారా? లేక ‘ఎవరికి వారే యమునా తీరే..!’ అంటూ ఎవరి దారి వారు చూసుకున్నారా? విధి ఆడిన వింత నాటకంలో ఇంతకీ వీరి ప్రేమకథ నెగ్గిందా? ఓడిపోయిందా? తెలుసుకోవాలనుకుంటే ఈ ప్రేమికురాలు చెప్పే ప్రేమకథ వినాల్సిందే!

ఆమెకు చిన్న వయసులోనే పెళ్లైంది.. ఏడాది తిరక్కముందే అమ్మయింది.. భర్త, కొడుకుతో హాయిగా సాగిపోతోన్న ఆమె జీవితాన్ని చూసి విధికి అసూయ కలిగినట్లుంది. అందుకే తన భర్తను తన నుంచి, ఈ లోకం నుంచి శాశ్వతంగా దూరం చేసింది. ఇక అప్పట్నుంచి ఆమెకు కష్టాలు మొదలయ్యాయి.. దీనికి తోడు ప్రేమ పేరుతో మరో వ్యక్తి వేధింపులు, అతనితో పెళ్లికి నిరాకరించడంతో యాసిడ్‌ దాడికి కూడా గురైందామె. సుమారు ఆరేళ్లుగా తన శారీరక, మానసిక బాధను పంటి బిగువన భరిస్తూ ఎన్నో కష్టాలకోర్చిన ఆమె.. తనలాంటి వారిలో చైతన్యం నింపేందుకు ఓ చక్కటి నిర్ణయం తీసుకుంది.. యాసిడ్‌ దాడికి గురైనంత మాత్రాన సమాజం మాలాంటి వారిని వెలివేయాల్సిన అవసరం లేదని, మేం తలచుకుంటే ఏదైనా సాధించగలం, నలుగురికీ ఆదర్శంగా నిలవగలం అంటోన్న ఆమె ఎవరు? ఆమె తన ఆశయం గురించి ఏం చెప్పాలనుకుంటోంది? తెలుసుకుందాం రండి...

రోజంతా సూటిపోటి మాటలాడే అత్త.. ఆమెకు వంత పాడుతూ వేధించే భర్త.. ఆ నరకంలో ఉండలేక బయటకి వచ్చిందో అమ్మాయి. తల్లిదండ్రుల సాయంతో మధ్యలో ఆపిన చదువును తిరిగి మొదలుపెట్టింది. అయితే సమాజం వూరుకుంటుందా.. వేలెత్తి చూపింది. తప్పు తనదే అంది. అది ఎంత వరకు సమంజసం అని ఓ అమ్మాయి సమాజాన్నే ప్రశ్నిస్తోంది. అదేంటో తెలుసుకుందామా..

సమాజంలోని కొన్ని పద్ధతులని ఎప్పటికీ మార్చలేమనేది వాస్తవం. చాలామంది ఇప్పుడు కొడుకు, కూతురు సమానమే అంటుంటారు. కానీ కూతురు పుట్టినప్పటికంటే కొడుకు పుట్టినప్పటి సంతోషం ఎక్కువుంటోంది. ఎందుకు ? కొడుకు మాత్రమే వృద్ధాప్యంలో తోడుంటాడనా ? లేక తలకొరివి పెట్టి పున్నామ నరకాన్ని తప్పిస్తాడనా ? ఈ సమాజంలో తల్లీకూతుళ్ల బంధమంటే పెళ్లి వరకే తల్లితో ఉండే స్నేహమా ? ఇలా ప్రశ్నలు సంధిస్తోంది ఎవరో కాదు, కాకినాడలో ఉండే శిరీష. ఎందుకో ఆమె హృదయరాగాన్ని ఆమె మాటల్లోనే వినండి !

ప్రస్తుత ప్రతికూల పరిస్థితుల్లో కరోనాతో పోరాడుతూ ఎంతోమందికి ప్రాణం పోస్తున్నారు వైద్యులు. తమ చుట్టూ ప్రమాదం పొంచి ఉన్నా లెక్కచేయకుండా ఊపిరాడనివ్వని పీపీఈ కిట్లను ధరిస్తూనే కరోనా రోగులకు ఊపిరి పోస్తున్నారు. ఈ క్రమంలో దురదృష్టవశాత్తూ కొందరు వైద్యులు, నర్సులు అదే మహమ్మారి బారిన పడుతున్నారు. తాజాగా కేరళకు చెందిన ఓ డాక్టర్‌ కొన్ని రోజుల క్రితం ఇలాగే కరోనా బారిన పడింది. అదే సమయంలో న్యుమోనియా సోకడంతో మరణం అంచుల దాకా వెళ్లింది. అలా సుమారు రెండు వారాల పాటు ఐసీయూలో ఉన్న ఆమె ఇటీవల కొవిడ్‌ నుంచి కోలుకుంది. ఇప్పటికీ కొన్ని అనారోగ్య సమస్యలతో అవస్థలు పడుతున్న ఈ డాక్టరమ్మ కరోనా రోగులను కాపాడేందుకు మళ్లీ ఆస్పత్రిలో అడుగుపెట్టింది.

పరిస్థితులు ఎప్పుడూ ఒకలాగే ఉండవు. ఓడలు బళ్లవుతాయి.. బళ్లు ఓడలవుతాయి.. అందుకే ఎప్పుడూ భవిష్యత్తును దృష్టిలో ఉంచుకోవాలి. అందరితోనూ చక్కటి సంబంధ బాంధవ్యాలు నెలకొల్పుకోవాలి. ముఖ్యంగా ఇంటికి వచ్చిన కోడళ్లను కూతుళ్లలా చూసుకోవాలి. అప్పుడే వృద్ధాప్యంలో వారు ఆసరాగా నిలుస్తారు.. అంటోందో కోడలు.. మరి ఆమె ఈ మాట ఎందుకు చెబుతోందో.. అసలు కోడళ్లను కూతుళ్లతో సమానంగా చూడాల్సిన అవసరం ఎందుకుందో.. తెలుసుకోవాలంటే ఈ కోడలి అంతరంగం వినాల్సిందే..

ఎడారిలా మారిన ఆమె జీవితంలో తొలకరి జల్లు తీసుకొచ్చింది అతడి ప్రేమ. అప్పటి వరకు అమ్మతో కలిసి కష్టాలనే అనుభవించింది. ఇకపై ముందున్న జీవితాన్ని అందంగా మలచుకోవాలని భావించింది. అయితే పచ్చని పైరుపై వడగండ్ల తుఫానులా ఒక నిజం ఆమె కలలని అంధకారంలో బంధించింది. అతని ముందు ఆ నిజాన్ని దాయడానికి ఆమె ఆత్మసాక్షి ఒప్పుకోవడం లేదు. నిజం చెబితే ఆమెకి ప్రేమ దక్కదు. ఏం చేయాలి ? ఇంతకీ ఆమె హృదయరాగం ఏంటో ఆలకించి తనకో మంచి సలహా ఇస్తారా ?

సారీ.. చెప్పడానికి లేదా వినడానికి రెండే అక్షరాలు అయినా అది మన మనసు మీద చూపించే ప్రభావం మాత్రం మాటలకు అందనిది. అందుకే సందర్భం వచ్చిన ప్రతిసారీ ఎదుటివారిని నిస్సంకోచంగా క్షమించేద్దాం.. అంటోంది ఓ అమ్మాయి. అలా క్షమించడం వల్ల మనమే హాయిగా, ఎలాంటి బాధ లేకుండా సంతోషంగా జీవించవచ్చని, అందుకు తానే ఓ సాక్ష్యం అని చెబుతోంది. ఇంతకీ ఎవరా అమ్మాయి? అసలు ఏం జరిగింది.. ఎందుకు క్షమాపణ గురించి ఇంతగా మాట్లాడుతోంది.. తెలియాలంటే ఇది చదవాల్సిందే..

సాధారణంగా ఏదైనా అనారోగ్యంతో ఆస్పత్రిలో చేరితే కుటుంబ సభ్యుల్లో ఎవరో ఒకరు రోగికి కచ్చితంగా తోడుగా ఉంటారు. చికిత్స సమయంలో బంధువులు, సన్నిహితులు, స్నేహితులు కూడా హాస్పిటల్‌కు వచ్చి మనో ధైర్యం చెబుతుంటారు. కానీ కరోనా సోకి చికిత్స తీసుకునే రోగులకు ఇలాంటి సదుపాయాలేవీ ఉండవు. సామాజిక దూరం పాటిస్తూ ఆస్పత్రిలో ఉన్నంతసేపూ ఏకాకిగానే గడపాలి. ఫలితంగా వారు తీవ్ర మానసిక క్షోభకు గురవుతున్నారు. ఇలాంటి కఠిన పరిస్థితుల్లో వైద్యులు, నర్సులే కరోనా బాధితుల కుటుంబ సభ్యులుగా మారిపోతున్నారు. వైరస్ తమకు సోకే ప్రమాదముందని తెలిసినా ప్రాణాలను పణంగా పెట్టి వృత్తి ధర్మాన్ని నిర్వర్తిస్తున్నారు. ఈక్రమంలో దిల్లీలోని ఓ ఆస్పత్రిలో నర్సుగా పనిచేస్తోన్న స్నేహ ఏడు నెలలుగా కరోనా బాధితులకు సేవలు చేస్తోంది. కరోనా రోగులను తన కుటుంబ సభ్యుల్లాగా చూసుకుంటూ వారిని ఆరోగ్యంగా తిరిగి ఇంటికి పంపిస్తోంది. ఈ నేపథ్యంలో గత నెలలో కరోనాను జయించి తిరిగి విధుల్లో నిమగ్నమైన ఆ నర్సు హృదయరాగమేంటో మనమూ విందాం రండి..!

కంటికి కనిపించకుండా, లక్షణాలు తెలియనివ్వకుండా ప్రపంచాన్ని పట్టి పీడిస్తోంది కరోనా మహమ్మారి. దీని బారిన పడకుండా ఉండేందుకు శతవిధాలా ప్రయత్నించినా కొంతమందిలో ఇది బయటపడుతూ కలవరపెడుతోంది. తనకూ ఇలాంటి అనుభవమే ఎదురైందంటోంది ముంబయికి చెందిన మేఘన. ముందు నుంచీ అన్ని జాగ్రత్తలు తీసుకున్నప్పటికీ ఎందుకైనా మంచిదని పరీక్ష చేయించుకుంటే పాజిటివ్‌గా తేలిందని చెబుతోందామె. అంతేకాదు.. కరోనా నుంచి కోలుకునే క్రమంలో తన జీవనశైలిలో ఎన్నో మార్పులొచ్చాయని.. ఆరోగ్యకరమైన అలవాట్లు, సానుకూల దృక్పథం ఉంటే కరోనాను సులభంగా జయించచ్చంటూ తన కొవిడ్‌ స్టోరీని ఇలా పంచుకుంది.

పెళ్లయిన ప్రతి మహిళా అమ్మతనం కోసం ఆరాటపడుతుంది.. ఎప్పుడెప్పుడు తల్లినవుతానా అని తపిస్తుంది. ఐర్లాండ్‌లోని డబ్లిన్‌కు చెందిన ఓ మహిళ కూడా అమ్మతనం కోసం ఎంతగానో పరితపించింది.. ఎన్నో ఆస్పత్రులు తిరిగింది.. ఎందరో డాక్టర్లను కలిసింది. అయినా తన కల నెరవేరకపోయేసరికి తల్లడిల్లింది. ఆఖరి ప్రయత్నంగా ఐవీఎఫ్‌ చికిత్స కూడా తీసుకుంది. అక్కడా ఆమెకు నిరాశే ఎదురైంది. ‘ఇక ఈ జీవితంలో నాకు అమ్మయ్యే యోగం లేదేమో’ అనుకుంటోన్న తరుణంలోనే దేవుడు వరమిచ్చినట్లు సహజంగానే గర్భం ధరించిందామె. పండంటి కూతురు పుట్టడంతో పట్టరానంత సంతోషంలో మునిగిపోయింది. ప్రస్తుతం తన కూతురితో, భర్తతో సంతోషంగా జీవిస్తోన్న ఆమె.. తనలాంటి వారి గురించి నాకెందుకులే అనుకోలేదు. అమ్మయ్యే క్రమంలో తనకు ఎదురైన సమస్యలు, సవాళ్లను నలుగురితో పంచుకోవాలనుకుంది.. తద్వారా అమ్మతనం కోసం ఆరాటపడుతోన్న మహిళల్లో స్ఫూర్తి నింపాలనుకుంది. ఇందుకోసం ఆన్‌లైన్‌ వేదికగా.. మహిళలకు ఉపయోగపడే ఎన్నో చిట్కాలను అందిస్తోన్న ఆమె అమ్మయ్యే క్రమంలో తనకెదురైన అనుభవాలను, సవాళ్లను ఇలా పంచుకుంది.

ప్రేమ.. రెండు మనసుల్ని ఒక్కటి చేసే ఈ మధురమైన భావనకు కులమతాల తారతమ్యం లేదంటారు.. రూపు-రేఖలు ఎలా ఉన్నా పట్టించుకోదంటారు.. వయసుతో అసలు పనే లేదంటారు. ఇలా అన్నింటా ప్రేమదే అంతిమ విజయం. కానీ పరువు దగ్గరికొచ్చే సరికి మాత్రం దీనికి ఎప్పుడూ ఓటమే ఎదురవుతుంది. ప్రేమతో ఒక్కటై ‘ఇక నిండు నూరేళ్లు నీతోనే నా బతుకు!’ అని బాస చేసుకున్న జంటల ఆనందాన్ని ఆవిరి చేస్తోందీ ఎందుకూ కొరగాని ఈ పరువు. అర్థం చేసుకునే వ్యక్తి దొరకడం అదృష్టమంటారు. అలాంటి వ్యక్తిని ప్రేమిస్తే తప్పా? అతనితో జీవితాన్ని పంచుకోవడం నేరమా? పెద్దల దృష్టిలో వారికి నచ్చని వారిని ప్రేమిస్తే పరువు పోతుంది కానీ వారు ఆ ప్రేమను చంపేసి నలుగురిలో హంతుకులుగా మారితే అది పరువు తక్కువ కాదా? ఇలా పరువు-ప్రతిష్టల పేరుతో ప్రేమను చంపేసి ఏం సాధిస్తారు? అంతులేని దుఃఖం తప్ప! అంటూ తన మనసులోని ఆవేదనను పంచుకుంటోంది ఎంతగానో ప్రేమించిన తన భర్తను పోగొట్టుకున్న ఓ అభాగ్యురాలు. మరి, ఆమె హృదయరాగమేంటో మనమూ తెలుసుకుందాం రండి..

‘ఏంటో ఈ మాయదారి కరోనా మహమ్మారి రోజురోజుకీ విరుచుకుపడుతోందే తప్ప ఏమాత్రం శాంతించట్లేదు.. దీనికి టీకా ఎప్పుడొస్తుందో? ఈ గండం నుంచి ఎప్పుడు గట్టెక్కుతామో?’.. ప్రస్తుతం ప్రతి ఒక్కరూ ఇదే కోరుకుంటున్నారు. అన్ని జాగ్రత్తలూ తీసుకుంటోన్న మనమేమో వైరస్‌ ముప్పు ఎటు నుంచి ముంచుకొస్తుందోనని భయపడుతుంటే.. కొందరేమో అసలు వైరసే లేనట్లు ప్రవర్తిస్తున్నారు. బయటికి వచ్చే ముందు కనీసం మాస్కైనా పెట్టుకోని వారు కొందరైతే.. సామాజిక దూరాన్ని పూర్తిగా గాలికొదిలేశారు మరికొందరు. నెలలు గడుస్తోన్నా, వైరస్‌ గురించి అందరిలో అవగాహన వచ్చినా.. ఇలాంటి వారి వల్లే దేశంలో కరోనా విలయతాండవం చేస్తోందని అంటోంది ఓ మెడికో. తద్వారా వారి చుట్టూ ఉన్న వారే కాదు.. వైద్యులపై కూడా మోయలేనంత భారం పడుతోందని, అది వారిని అటు శారీరకంగా, ఇటు మానసికంగా కుంగదీస్తోందని చెబుతూ తమ వెతల్ని ఇలా మనందరితో పంచుకుంది.