అబ్బాయి రూపవంతుడు.. గుణవంతుడు.. పైగా తన కాళ్ల మీద తాను నిలబడ్డాడు.. ఇలాంటి లక్షణాలు ఉంటే చాలు.. ఆడపిల్లల తల్లిదండ్రులు ఇలాంటి వ్యక్తి మా ఇంటి అల్లుడైతే బాగుంటుందని అనుకోకుండా ఉండలేరు. అయితే 'అలా గొప్పగా ప్రవర్తించే ముసుగు వెనక ఆధిపత్య ధోరణితో.. మాటలతో హింసించే అహంకారులు కూడా ఉంటారు జాగ్రత్త!' అంటోంది ఓ అమ్మాయి. ఇంతకీ తన కథేంటో తెలుసుకుందామా..

‘హమ్మయ్య.. మన జీవితంలోనే అత్యంత గడ్డు ఏడాది ముగింపు దశకు చేరుకుంది.. వైరస్‌ కూడా నెమ్మదిగా కనుమరుగవుతోంది.. కొత్త ఏడాదైనా సంతోషంగా మొదలుపెడదాం..’ ప్రస్తుతం మనలో చాలామంది ఆలోచనలు ఇలాగే ఉన్నాయి. నూతన సంవత్సరం సంతోషంగా ప్రారంభించాలనుకోవడం మంచిదే కానీ.. వైరస్‌ కనుమరుగవుతుందన్న నిర్లక్ష్యం మాత్రం అస్సలు పనికి రాదంటోంది కేరళకు చెందిన ఓ మహిళ. నిండు గర్భంతో అమ్మయ్యే అపురూప క్షణం కోసం ఆనందంగా ఎదురుచూస్తోన్న ఆమెకు డెలివరీకి వారం రోజులుందనగా వైరస్‌ సోకడంతో తీవ్ర ఇబ్బందులు పడింది. గర్భిణుల్లో వైరస్‌ ప్రభావం తక్కువగా ఉందనుకోవడానికి లేదని, ఎందుకంటే ఈ మహమ్మారి కారణంగా తను జీవితంలోనే అత్యంత గడ్డు పరిస్థితుల్ని ఎదుర్కోవాల్సి వచ్చిందని చెబుతోంది. వైరస్‌కు వ్యాక్సిన్‌ వచ్చేంత వరకు ఏమాత్రం నిర్లక్ష్యం వహించినా ఒక్కరి వల్ల అందరూ నష్టపోవాల్సి వస్తుందని అంటోన్న ఆమె తన కొవిడ్‌ అనుభవాలను ఇలా పంచుకుంది.

నమస్తే మేడమ్.. నాకు పెళ్త్లె 3 సంవత్సరాలైంది. ఒక పాప కూడా ఉంది. నా భర్తే నాకు పెద్ద సమస్య. తను బాధ్యత లేని వ్యక్తి. ఉద్యోగం చేయడం అంటే తనకు చాలా చిరాకు.. కష్టపడి పని చేయాలంటే ఏదో బాధగా, భారంగా ఫీలవుతాడు. జాబ్‌కి ఒక రోజు వెళ్లాడంటే 4 రోజులు మానేస్తాడు. ఎంతసేపూ కష్టపడకుండా, సులభంగా డబ్బులు రావాలనుకుంటాడు. తనకు తల్లి మీద కానీ, తండ్రి మీద కానీ గౌరవం లేదు. ఆత్మన్యూనతా భావం చాలా ఎక్కువ. తన కంటే

ఎయిడ్స్.. నిరోధక మార్గాలు తప్ప పూర్తిస్థాయి చికిత్స లేని వ్యాధి. సాధారణంగా ఈ వ్యాధి సోకిందని తెలిస్తే చాలు.. వారు తప్పు చేశారు కాబట్టే ఆ వ్యాధి వచ్చిందని చుట్టుపక్కల ఉన్న వారు బలంగా నమ్ముతారు. ఈ క్రమంలో బాధితులను వారి మాటలతో మానసికంగానూ హింసిస్తారు. ఓ మహిళ తాను ఎలాంటి తప్పు చేయకపోయినా ఈ మహమ్మారి బారిన పడి ఒకానొక దశలో జీవితాన్ని ముగించేసుకోవాలనుకుంది.. కానీ ఆమెకు వచ్చిన ఓ ఆలోచన ఆ నిర్ణయాన్ని మార్చేసింది. అంతేకాదు.. ఈ సమాజంలో ఆమె ఎదుర్కొన్న మాటల ఈటెలు, బాధాకరమైన సంఘటనలు.. తనని మానసికంగా మరింత బలంగా తీర్చిదిద్దాయి.. దాంతో ఆమె ఎయిడ్స్‌పై పోరాడడమే కాదు.. చుట్టుపక్కల వారికీ అవగాహన కల్పిస్తూ తోటి వ్యాధిగ్రస్తులకు అండగానూ నిలుస్తోంది. అసలేం జరిగిందో ఆమె మాటల్లోనే విందాం రండి.. నమస్కారం.

ఆ అమ్మాయిది రాజమండ్రి. ఉద్యోగరీత్యా హైదరాబాద్‌లో ఉంటోంది. సామాజిక మాధ్యమాల్లో చాలా యాక్టివ్. అలాగని ఎవరితోనూ అంత త్వరగా మాట కలిపే మనస్తత్వం కాదు.. అయినా సరే.. ఓ డేటింగ్ యాప్‌లో ఒకతని ఫొటో చూసి ఇష్టపడింది. అతనితో స్నేహం చేయడం ప్రారంభించింది. ఆ స్నేహం ప్రేమగా మారి పరిణయం దిశగా అడుగులు వేసే వేళ తాను మోసపోయానని గ్రహించింది. ఇప్పుడు కుమిలిపోతోంది.. ఇంతకీ ఎవరా అమ్మాయి? అసలు ఏం జరిగింది? హాయిగా సాగిపోతున్న ప్రేమ ప్రయాణంలో ఉన్నట్టుండి ఏం జరిగింది?? తెలియాలంటే ఇది చదవాల్సిందే..

‘పుట్టుకతోనే తల్లిని పొట్టన పెట్టుకుంది’ అనే అపవాదును మూటగట్టుకుందామె! తల్లి లేని తన బాగోగులు చూడాల్సిన తండ్రి రెండో పెళ్లి చేసుకోవడంతో అమ్మమ్మ దగ్గరే పెరిగింది. ఈ క్రమంలో ఎన్నో సవాళ్లను ఎదుర్కొంటూ పీజీ పూర్తి చేసింది. ఇలా అడుగడుగునా కష్టాలే పరిచయమైన ఆమెకు.. మహేష్ ఓ వెలుగు రేఖలా కనిపించాడు. అతడిని వలచింది.. అతనూ ఆమెను ఇష్టపడ్డాడు. పెద్దల అంగీకారంతో ఒక్కటయ్యారు. ఓ వీర జవాను భార్యగా గర్వపడుతూనే.. విధి నిర్వహణలో తన భర్తకేమీ కాకూడదని వెయ్యి దేవుళ్లకు మొక్కిందామె. అలా మూడేళ్ల పాటు అన్యోన్యంగా సాగిన వారి జీవితంలో అనుకోని ఉపద్రవం.. తన భర్త వీర మరణం! మరికొన్ని రోజుల్లో వస్తాను.. నిన్ను తీసుకెళ్తాను.. అని బాస చేసిన భర్త దేశం కోసం ప్రాణాలర్పించినందుకు గర్వపడుతున్నా.. అతను లేని నా జీవితం శూన్యమంటూ, ఆ లోటు ఎప్పటికీ పూడ్చలేనిదంటూ కంటికి ధారగా విలపిస్తోంది. ఆ వీర జవాను భార్య కన్నీటి గాథే ఇది!

కరోనా దూకుడుకు కళ్లెం వేయాలంటే దాని అంతు చూసే వ్యాక్సిన్‌ రావాలి. మరి, అది ఎప్పుడు వస్తుందో తెలియదు.. అంతదాకా అన్ని పనులూ ఆపుకొని ఇంట్లో కూర్చుందామంటే కుదరదు. అందుకే కరోనాతో సహవాసం చేయడానికే అలవాటు పడిపోయారంతా! అయితే అటు గృహిణులు, ఇటు ఇంటి నుంచి పనిచేసే మహిళలు వైరస్‌ ముప్పు ఉందని తెలిసినా కొన్ని అత్యవసర పరిస్థితుల్లో బయటికి వెళ్లాల్సి రావచ్చు. అలా అనుకోకుండా తాను చేసిన ప్రయాణం వల్ల కరోనా బారిన పడ్డానంటోంది హైదరాబాద్‌కి చెందిన నీరజ. అన్ని జాగ్రత్తలు తీసుకున్నా ముప్పు ఎటు నుంచి ముంచుకొస్తుందో చెప్పలేమని ఓవైపు అందరినీ అలర్ట్‌ చేస్తూనే.. మరో వైపు వైరస్‌ సోకిందని ఆందోళన చెందకుండా ఆత్మవిశ్వాసాన్నే ఆయుధంగా మలచుకుంటే కరోనా మహమ్మారిని జయించవచ్చనడానికి తననే ఉదాహరణగా చూపుతోందామె. ఈ క్రమంలోనే తాను కరోనాపై గెలిచిన తీరును, తన అనుభవాలను మనందరితో ఇలా పంచుకుంది.

రెండు చేతులు కలిస్తే స్నేహం. రెండు మనసులు కలిస్తే ప్రేమ. అలా చిన్నతనంలోనే ఒకబ్బాయి, ఒకమ్మాయి మనసులు కలుసుకున్నాయి. సినిమాలు, షికార్లు లేకపోయినా, ఒకరినొకరు ప్రేమిస్తున్నట్లు చెప్పుకోకపోయినా విడిపోలేనంతగా వారి మనసులు పెనవేసుకున్నాయి. అయితే విధి ఆడిన వింత నాటకంలో ఆ జంట విడిపోవాల్సి వచ్చింది. ఎవరిదా జంట? అసలు ఎందుకు విడిపోయింది? తర్వాత ఏమైంది?? ఇవన్నీ తెలుసుకోవాలంటే ఇది చదవాల్సిందే..

ఆడపిల్లకు అంతంత పెద్ద పెద్ద చదువులెందుకన్నారంతా! అయినా ఆ మాటలు ఆమె చెవికెక్కించుకోలేదు. కారణం ఆమెకు చదువంటే ప్రాణం. వయసొచ్చింది కదా పెళ్లి చేయమని బంధువులు పోరు పెట్టారు.. అయినా తన పూర్తి ధ్యాసను కెరీర్ పైనే ఉంచిందామె. ఇలా ఆమె సంకల్ప బలానికి తల్లిదండ్రుల ప్రోత్సాహం కూడా తోడవడంతో ఉన్నత విద్యనభ్యసించి విదేశాల్లో ఉద్యోగం సంపాదించింది. తాను కోరుకున్న కెరీర్, చక్కటి జీతం.. రెండేళ్లు స్వేచ్ఛగా, సంతోషంగా జీవించింది. అక్కడే తనకు నచ్చిన అబ్బాయిని ప్రేమించి పెళ్లి చేసుకుంది. జీవితం సుఖంగా సాగుతోంది.. పిల్లలు పుడితే ఆ సంతోషం రెట్టింపవుతుందనుకుందా జంట. కానీ అంతలోనే మెనోపాజ్‌ రూపంలో ఆమెకు అనుకోని ఉపద్రవం ఎదురైంది. అప్పటికి ఆమె వయసు కేవలం ముప్ఫై అంటే ముప్ఫై ఏళ్లే! ‘ఇంత చిన్న వయసులోనే ఏంటి నాకీ కష్టం’ అని పిల్లల కోసం పరితపించిపోయింది. ఓ బిడ్డకు జన్మనిచ్చి మాతృత్వ మాధురిమలను ఆస్వాదించలేకపోయానే అని బాధపడింది.అన్ని దారులూ మూసుకుపోవడంతో ఇక చేసేది లేక ఓ పిల్లాడిని దత్తత తీసుకుందామె. అకాలంలో వచ్చిన మెనోపాజ్.. తల్లిని కావాలన్న తన కలను ఎలా కల్లలు చేసిందో పంచుకోవడానికి ఇలా మన ముందుకొచ్చింది.

అసలే ఆర్థికంగా కష్టాల్లో ఉందామె.. దానికి తోడు కరోనా ప్రతికూల పరిస్థితులు ఆమెకున్న ఉద్యోగాన్ని లాగేసుకొని ఆమెను మరింత ఇబ్బందుల్లోకి నెట్టాయి. అయినా ఉద్యోగ ప్రయత్నాలు మానుకోలేదామె. తన పనితనం, ప్రతిభకు మెచ్చి ఓ కంపెనీ ఆమెకు ఉద్యోగమిచ్చింది.. అందులోనూ కరోనా కారణంగా ఇంటి నుంచే పని చేయమనే ఆఫర్‌ కూడా ఇచ్చింది. ‘నా అదృష్టమో, దేవుడి దయో గానీ.. ఉద్యోగమైతే వచ్చింది’ అని సంబరపడిపోయిందామె. ఇక తన కష్టాలు తీరిపోయినట్లే అనుకుంది.. కానీ అప్పట్నుంచి ఆ కష్టాలకు మించిన నరకం అనుభవిస్తానని ఊహించలేదామె. మరి, ఉద్యోగం చేద్దామంటే రోజూ వేధింపులే, మానేద్దామంటే మానేయలేని పరిస్థితి.. అంటూ తనకెదురైన చేదు అనుభవాలను మనతో పంచుకోవడానికి ఇలా మన ముందుకొచ్చింది.

వారిద్దరూ ఒకే కంపెనీలో పని చేస్తున్నారు. ఉండే ప్రదేశాలు, ఆఫీస్‌ సమయాలు కూడా ఒకటే కావడంతో రోజూ కారులో కలిసే ఆఫీస్‌కి వచ్చి వెళ్తుంటారు. కరోనా కారణంగా బయట తగిన రవాణా సౌకర్యాలు కూడా లేకపోవడంతో ‘హమ్మయ్య.. నాకు నా కొలీగ్‌ కారైనా ఉంది.. ఈ సౌకర్యం కూడా లేక తిప్పలు పడే వారు ఎందరో!’ అంటూ సంతోషించిందా అమ్మాయి. కానీ ఆ సంతోషం అంతలోనే ఆవిరవుతుందని, తాను సౌకర్యం అనుకున్న ఆ కారే తన పాలిట కామ పాశమవుతుందని ఊహించలేదా యువతి. ఒక తోబుట్టువుగా తాను నమ్మిన వ్యక్తే తన కోరిక తీర్చమంటూ అడిగే సరికి జీర్ణించుకోలేకపోయిందామె. ఇక ఈ ఘోరాన్ని ఆపే ప్రయత్నంలో తీవ్ర గాయాలై ఆస్పత్రి పాలైంది మరో మహిళ. ఇలాంటి అయోమయ పరిస్థితుల్లో తనకు జరిగిన అన్యాయానికి కుంగిపోవాలో, తన వల్ల సాటి మహిళ కోరి కష్టాలు కొని తెచ్చుకుందని బాధపడాలో తెలియని అయోమయంలో ఆ చేదు జ్ఞాపకాన్ని పంచుకోవడానికి ఇలా మన ముందుకొచ్చింది.

అమ్మతనమే అతివల జీవితాన్ని సంపూర్ణం చేస్తుంది. అలాంటి అద్భుతమైన భావనకు ఆదిలోనే అడ్డుకట్ట వేస్తున్నాయి స్త్రీ ప్రత్యుత్పత్తి వ్యవస్థపై ప్రభావం చూపే పలు సమస్యలు. అందులో పీసీఓఎస్‌ కూడా ఒకటి. ‘నాకు పీసీఓఎస్‌ ఉంది.. నేను ఈ జన్మలో అమ్మను కాలేనేమో! ఆ మధురానుభూతిని అనుభవించలేనేమో!’ అంటూ లోలోపలే కుమిలిపోతుంటారు కొందరు మహిళలు. దీనికి తోడు ‘ఈ సమస్య ఉంటే పిల్లలు పుట్టడం కల్లే.. ఇక నువ్వు జీవితాంతం గొడ్రాలుగా మిగిలిపోవాల్సిందే’ అంటూ చుట్టూ ఉన్న వాళ్లు అనే సూటిపోటి మాటలతో ఆ ఉన్న కాస్త ఆశ కూడా ఆవిరైపోతుంది.

చక్కగా చదువుకొంటూ.. ఆడుతూ పాడుతూ హుషారుగా ఉండే అమ్మాయి.. 12 ఏళ్ల వయసులో కిడ్నాప్‌కు గురైంది. తానెక్కడున్నానో తెలియని పరిస్థితుల్లో కొన్నేళ్ల పాటు కాలం గడిపింది. గాలి చొరబడని గదుల్లో, ముక్కుపుటాలదిరిపోయే వాసనల మధ్య కాలం వెళ్లదీసింది. వ్యభిచార గృహంలో ఎందరి చేతుల్లోనో అత్యాచారానికి గురైంది. కన్నవారికి దూరమై పుట్టెడు కష్టాలనుభవించిన ఆ చిన్నారి ఈ రొంపి నుంచి బయటపడి అమ్మానాన్న దగ్గరికి వెళ్లాలని, వారి ప్రేమలో తడిసిముద్దవ్వాలని కోరుకొంది. కొంతకాలానికి ఆ నరక కూపం నుంచి బయటపడింది. కానీ విధి చిత్రమైంది. తల్లిదండ్రులను ఆమెకు దూరం చేసింది. ఆ బాధ నుంచి తేరుకొన్న ఆమె చదువుకొని ప్రస్తుతం ఉపాధ్యాయురాలిగా పనిచేస్తోంది. తన గతం తెలిసిన ఓ అబ్బాయితో జీవితం పంచుకోవాలో వద్దో సతమతమవుతూ, బాధాకరమైన తన జీవిత గాధను ఇలా పంచుకుంటోంది..

'నీకంటూ ఏ తోడూ లేనప్పుడు కూడా నీ తోడుగా నడిచొచ్చే ధైర్యమే స్నేహం'! నిజమే.. ఏ స్వార్థం లేకుండా కేవలం మన మంచిని మాత్రమే కోరుకునే వారే నిజమైన స్నేహితులు. అందుకే సందర్భానికి తగినట్లుగా అమ్మలా, నాన్నలా, తోబుట్టువులా మన వెన్నంటే ఉంటూ మనల్ని సన్మార్గంలో నడిచేలా చేయడానికి ప్రయత్నిస్తుంటారు మన ఫ్రెండ్స్. అంతేకాదు.. జీవితంలో ఉన్నత స్థాయికి చేరుకోవడానికి వారు అందించే ప్రోత్సాహం అంతా ఇంతా కాదు. ఇందుకు నా జీవితమే ఉదాహరణ అంటోంది ఓ అమ్మాయి. 'స్నేహితుల దినోత్సవం' సందర్భంగా తన ప్రాణ స్నేహితురాలి గురించి చెప్పేందుకు ఇలా మన ముందుకు వచ్చింది..

ఆడపిల్ల ఒంటరిగా కనిపిస్తే చాలు.. వారికి సహాయం చేద్దామన్న కళ్ల కంటే వారివైపు కామంతో చూసే కళ్లే ఎక్కువగా ఉంటాయి. అలాంటి కామాంధుల చేతిలో బలయ్యే అమ్మాయిలు కొందరైతే.. వారి చేతిలో నరకం అనుభవించి ఎలాగోలా బయటపడే వారు మరికొందరు. అయితే అలా బయటపడినప్పటికీ వారికి జరిగిన అన్యాయాన్ని బయటికి చెప్పుకోవడానికి ఏ అమ్మాయీ ముందుకు రాదు. కారణం.. సమాజం నుంచి వారికి ఛీత్కరింపులు ఎదురవుతాయన్న ఆలోచనకు తోడు.. తమ కుటుంబ పరువు ఎక్కడ బజారుకెక్కుతుందోనని పేరెంట్స్‌ వారి నోరు నొక్కేయడమే! ఇలా ఎందరో అమ్మాయిలు తమపై జరిగిన అత్యాచారాన్ని తమలోనే దాచుకొని కుమిలిపోతున్నారు. కానీ తాను అలా కాదని, తన జీవితంలో జరిగిన భయంకరమైన సంఘటన గురించి అందరికీ తెలియజేసి అమ్మాయిల్ని మరింత అలర్ట్‌ చేయాలనుకున్నానంటోంది ఆస్ట్రేలియాకు చెందిన మాజీ సర్ఫర్‌ కార్మెన్‌ గ్రీన్‌ట్రీ. ఈ క్రమంలో తనకు ఎదురైన ఆ భయంకరమైన అనుభవాలను, తాను పడిన నరకయాతనను ఓ పుస్తకంగా రాసి విడుదల చేసిందీ డేరింగ్‌ లేడీ. ‘ఎ డేంజరస్‌ పర్స్యూట్‌ ఆఫ్‌ హ్యాపీనెస్‌’ పేరుతో ఇటీవలే విడుదలైన ఆ పుస్తకంలోని తన అనుభవాలేంటో తన మాటల్లోనే తెలుసుకుందాం రండి..

కరోనా.. ప్రస్తుతం అందరికీ అదో మృత్యుపాశంలా కనిపిస్తోంది. వ్యక్తిగత పరిశుభ్రత పాటిస్తూ తగిన జాగ్రత్తలు తీసుకుంటే కరోనా సోకదని, రోగనిరోధక శక్తి అధికంగా ఉన్న వారు ఈ వైరస్‌ నుంచి సులభంగా బయటపడచ్చని ఎంతమంది నిపుణులు ఎన్ని రకాలుగా చెబుతున్నా, ఈ మహమ్మారిని జయించిన వారే నొక్కివక్కాణిస్తున్నా.. మన మనసులో ఏదో ఓ మూల భయం, ఆందోళన నెలకొన్నాయి. ఈ క్రమంలో కాస్త అనారోగ్యంగా అనిపించినా కరోనా నిర్ధారిత పరీక్షలు చేయించుకోవడానికి సైతం జంకుతున్నారు చాలామంది. కానీ మనం అలా చేయడం వల్ల మనతో పాటు మన చుట్టూ ఉన్న వారిని సైతం ప్రమాదంలో పడేసిన వారమవుతామని అంటోంది ఓ నర్సు. పరీక్షలో పాజిటివ్‌ వస్తే చనిపోతామన్న భయమే మనల్ని నిలువునా చంపేస్తుందని, మానసిక ధైర్యమే కరోనాను జయించడానికి మన వద్ద ఉన్న ప్రధాన ఆయుధమని చెబుతోంది. ఆ సానుకూల దృక్పథంతోనే కరోనాపై విజయం సాధించి తిరిగి విధుల్లో చేరిన ఈ నర్సు అంతరంగమేంటో తెలుసుకుందాం రండి..

ఆమె జీవితం ఒక తెగిన గాలిపటం. బాధ్యత వహించాల్సిన తండ్రి స్వార్థపరుడయ్యాడు. ప్రేమను పంచాల్సిన తల్లి పక్షపాతం చూపింది. ఎడారిలో నావలా.. పంజరంలోని చిలుకలా అయిపోయింది ఆమె భవితవ్యం. కానీ తేరుకుంది ! సొంత కాళ్లపై నిలబడింది ! అయితే జీవితం ఎక్కడ మొదలై ఎటువెళ్తుందో తెలుసుకునే లోపే సగం జీవితం గడిచిపోయింది. ఎదిగే సమయంలోనే వివాహ బంధం మీద నమ్మకం పోయింది. ఎదిగిన తర్వాత సమాజం అంతా ఒక బూటకం అనిపించింది. చివరికి ఒక పసిపాప నవ్వు ఆమెలో ఒక కొత్త ఆశని రేకెత్తించింది. ఆ ఆశతోటే.. మిగిలిన జీవితం ఒక తల్లిగా గడపాలనుకుంటోంది. ఆమె హృదయరాగం ఒకసారి వినండి.. !